Het is van oudsher bekend dat heksen dol zijn op feesten vieren.
Ook bij ons wordt er dus gevierd! Wij heksen delen het jaar in in 8 jaarfeesten of sabbats.
Maar ook de vollemaansfeesten, waarvan er 12 of 13 in een jaar zijn, worden vaak gevierd.
De 8 jaarfeesten hebben te maken met de kringloop van de seizoenen.
Ze zijn afkomstig uit de Keltische en de Germaanse oude religies.
Zo ziet het JAARWIEL er uit:
Nu even een overzichtje van de data waarop wij de bloemetjes buiten zetten!
SAMHAIN (commercieel ook Halloween genoemd) is ons heksennieuwjaar en wordt traditioneel gevierd in de nacht (of avond) van 31 oktober op 1 november.
YULE : Midwinter of de winterzonnewende waarop de kortste dag en de langste nacht gevierd worden; maar vooral de ommezwaai in het licht. Tussen 20 en 23 december.
IMBOLC of het feest van deGodin Brigid, ook Oimelc genoemd. De groei ontkiemt onder de aarde. We vieren het prille leven op 1 of 2 februari.
OSTARA of de lente-equinox. Dag en nacht zijn even lang, dus is er evenwicht in de natuur. Van 20 tot 23 maart vieren we de lente!
BELTANE of Walpurgisnacht wordt gevierd op 1 of 2 mei. De natuur is op haar vruchtbaarst. Samensmelting van mannelijke en vrouwelijke krachten.
LITHA: Midzomer of de zomerzonnewende waarop de langste dag en de kortste nacht gevierd worden. Ook nu verandert het licht. Tussen 20 en 23 juni.
LUGHNASADH of Lammas: feest van het graan. De God offert zich, dit is het eerste oogstfeest. 1 of 2 augustus.
MABON of de herfstequinox: dag en nacht zijn weer even lang. Dit is het tweede oogstfeest. Het staat in het teken van druiven en wijn. Van 20 tot 23 september.
De jaarfeesten zijn in te delen in 2 soorten. De landbouwfeesten (of vuurfestivals) zijn het oudste; we noemen ze ook wel de ‘grote sabbats’. En dat zijn: Samhain, Imbolc, Beltane en Lughnasadh. De landbouwfeesten hebben te maken met de kringloop van het leven. Met Samhain wordt dood en wedergeboorte gevierd, met Imbolc de geboorte. Beltane is de tijd van de paring en Lughnasadh is de rijpere leeftijd. Deze feesten symboliseren dus de levensloop: we worden geboren, we zoeken een partner, we worden oud en daarna gaan we dood. De tweede soort feesten zijn de zonnefeesten: Yule, Ostara, Litha en Mabon. Soms worden die ook wel ‘kleine sabbats’ genoemd. Deze feesten symboliseren de kringloop van de seizoenen.
Het vieren van de jaarfeesten is de krachtigste manier om je te verbinden met de cyclus van de natuur, maar het helpt je ook om het ritme en de spirituele betekenis van je eigen leven te ontdekken. Terwijl je leert en geniet van de natuur en je je door de seizoenen beweegt, voel je hoe je groeit, verandert, leert loslaten en opnieuw kunt beginnen.
Zo is er in de natuurmagie altijd wel reden tot feesten. En dat proberen we dan ook telkens waar te maken met onze Cara Dùinn coven en onze zustercoven Hecate van Deinze. Af en toe wonen ook niet-heksjes onze rituelen bij; maar dit enkel en alleen wanneer er echte interesse is.
Voor onze rituelen trekken we een wit kleed aan, met daarboven een zwarte cape. Het witte kleed symboliseert zuiverheid, terwijl de zwarte cape (met pentagram op de rug) bescherming biedt. De magiërs dragen eveneens een wit kleed of witte broek met tuniek en een zwarte cape. Naaktrituelen zijn dus bij ons niet aan de orde, wat niet betekent dat we dit afkeuren. Elke coven heeft zo zijn eigen gebruiken! Als wiccan hebben we een grote verdraagzaamheid en een breed spectrum…
SAMHAIN
Ons nieuwe Wiccajaar is begonnen op 31 oktober 2018 toen we Samhain vierden.
Typische kleuren voor Samhain zijn zwart en oranje.
In dit vuurfeest herdenken we de overledenen en nodigen hen uit bij onze rituele handelingen. We eren ook onze voorouders. Het is een schaduwperiode waarin wordt stilgestaan bij de dood van de God: Hij gaat binnen door de poort van de Onderwereld.
De stenen die we op het altaar leggen zijn onyx en obsidiaan.
De Godinnen die vereerd worden zijn Crone’s of oude Godinnen. Het zijn Godinnen die hun geliefde kwijt raakten en treuren zoals Ishtar of Hecate. Vaak zijn het ook Godinnen die hun strenge of donkere kant tonen zoals Kali of The Morrigan. Het mannelijk aspect betreft Goden van de onderwereld, van de dood of oude Goden, zoals de Grote Gehoornde God, Hades of Heimdall.
Bij ons in de coven wordt er voor elk feest een eigen wierook gemaakt. Voor Samhain is dat: sandelhout, papaverzaadjes, wierook, Arabische gom, mirre, laurier, tijm, jasmijnbloemen en rozenbloemblaadjes.
Dit is de nacht die de sluier tussen het land van de levenden en het land van de doden bijna oplost en de twee werelden in elkaar laat overvloeien.
Passend tekstje bij Samhain:
Wiccan zijn op Samhainnacht
is volop leven en nooit vergeten wie ons voorgingen,
is zich laten inspireren en aanvuren door
alle geliefden, alle heksen, alle magiërs,
die ‘echt’ mens waren.
Zij begrepen wat het betekent om te werken
met de handen van de Godin
En nu is het aan ons…
hun werk verderzetten,
en handen reiken over de dood heen
de liefde doorgeven,
opdat niemand verloren gaat…
DOORGEVEN…
Hier volgen enkele foto’s van ons tempeltje met ons altaar en alles wat daarbij hoort. De weergoden waren ons niet goedgezind en daarom werd het ritueel binnen gedaan. Bij goed weer gebeurt het achteraan in de tuin, midden de natuur.
Op 31 oktober 2019 vierden we Samhain
Op 31 oktober 2019 hebben we, samen met de Hecate Coven, Samhain gevierd. De weergoden waren ons goed gezind, dus konden we dit ritueel buiten vieren, bij het licht van kaarsen en fakkels. Het werd een heel intens gebeuren, in de nabijheid van zij die ons voorgingen.
Met 20 mensen waren we, die bewuste nacht, waarop we het “Heksennieuwjaar” vierden.
En dat met een lekker aperitief, een hartige pompoensoep en belegde broodjes. Twee prachtige, zelfgemaakte taarten maakten de cirkel rond!
Gelukkig Nieuwjaar….
Hieronder volgen enkele impressies!
Op 31 oktober 2021 vierden we Samhain
Op 31-10-2021 vierden we All Hallow’s Eve of Samhain, een Keltisch feest, één van de grootste rituelen van het jaar en bovendien ook ons heksen-nieuwjaar. We gedenken degenen die zich aan
de andere kant van de sluier bevinden; zij die ons voorgingen op het pad dat we uiteindelijk allemaal zullen bewandelen. We zien dit weerspiegeld in de herfstige natuur: een einde en een nieuw begin.
Wij vergezellen ook stilletjes de God tot aan de poort van de onderwereld die al op een kier staat
om hem te ontvangen… tot grote treurnis van onze Godin.
Nee, niet de vrolijkste van de rituelen, maar heel intens en belangrijk.
Hieronder volgen enkele impressies!
Op 31 oktober 2022 vierden we Samhain
De Cara Dùinn Coven op verplaatsing!
We vierden ons Heksennieuwjaar in Nazareth bij ons zusje Sedyna, in het gezelschap van onze zustercoven Hecate. Bij zacht weer beleefden we een prachtig ritueel, sereen en met magische toetsen. Vier hondjes vrolijkten onze avond op. Hun enthousiasme steeg nog toen we aan de hapjes en drankjes begonnen !
Een sprankelende start van een nieuw heksenjaar!
Hieronder volgen enkele impressies!
Op 31 oktober 2023 vierden we Samhain
Samhain valt dit jaar in een uiterst natte periode, wat ons ertoe aanzette om het ritueel binnen te vieren…in onze eigen vertrouwde WICCA-tempel. Coven Hecate leidde het ritueel, we waren met z’n veertien.
Achteraf werd er gezellig getafeld, gebabbeld, gelachen… ons nieuw heksenjaar is weer gestart!
Een sfeerbeeld hieronder…
YULE
20 december 2018: Ritueel van Yule
Typische kleuren voor Yule zijn rood, groen, wit en goud.
De benaming ‘yule’ betekent ‘wiel’ en daarom staat het wiel ook symbool voor dit jaarfeest. Met Yule beleven we de kortste dag en de langste nacht, wat aangeeft dat vanaf dit moment de dagen langer gaan worden. Het licht komt terug in de vorm van de wedergeboorte van de God. Het is een tijd van verstilling waarbij we aan introspectie doen en inspiratie opdoen voor de periode die komt.
We halen een blok (eiken)hout naar binnen, versieren het en leggen het in het vuur met een stuk dat nog bewaard is van het vorige jaar. We laten het yuleblok niet helemaal opbranden, maar bewaren een stuk voor volgend jaar. De as van het yuleblok wordt gebruikt om uit te strooien over het land voor de vruchtbaarheid. Tijdens het verbranden doen we blessings en wensen. We kunnen ook zingen.
Op dit punt in de levenscyclus van de Godin en de God vindt het afscheid plaats van de God als Hulstkoning en wordt de Eikkoning (Zonnegod) geboren. De Godin baart de Zonnegod en trekt zich terug als Crone van de Winter (Grootmoeder van de tijd).
Stenen op het altaar: bloedsteen, robijn, graniet.
We vereren de Drievoudige Godin en alle spinnende Godinnen; zoals Fortuna, Gaia, Lucina of Vrouw Holle. Voor de mannelijke kant kiezen we wedergeboren zonnegoden zoals Balder, Helios, Lugh.
Onze Yulewierook: pijnboomnaalden, ceder, jeneverbessen, wierook, kaneel, notenmuskaat, gember, sinaasappelschil.
In deze nacht omringen we ons met eeuwig groen (den, spar, hulst, maretak) en veel lichtjes, symbool voor de terugkeer van het licht en de continuïteit van het leven.
Een passende tekst voor Yule:
De tijd van Yule is weer gekomen.
Dus, verlicht je huis, versier de bomen.
Want hoewel de kou nog bijt
het is weer tijd
voor de terugkeer van het licht
Aanschouw de Zon en zijn jong gezicht
Het land wordt weer geboren.
En spoedig zul je de vogels weer horen
Dus, ontsteek de lichten en de vuren
De duisternis zal niet lang meer duren
De Zon is nu nog in zijn jeugd
Begroet hem met heel veel deugd!
Hier enkele beelden van onze Yule-avond:
-
Lekker Yulevuurtje… -
Yule 2018 -
-
Ons mooiste Yule-altaar ooit !
Op 21 december 2019 vierden we Yule
Het werd geen traditioneel ritueel op die donkere Yule-nacht, de langste aller nachten. De Hecate Coven nodigde ons uit om samen, bij het kasteel van Poeke, Yule te vieren met een kaarsjeswandeling in het bos en daarna een groot wintervuur. Ook niet-wiccans waren uitgenodigd en dat maakte de groep zeker 50 mensen sterk.
Bij het vuur vertelde hogepriesteres Janel Freya een Keltisch verhaal en werden er wensen uitgedeeld: kleine Yule-sterretjes die daarna in het vuur verbrand werden. Ook de Yuleblokken werden in het vuur gelegd.
Een tasje warme soep rondde het geheel af.
In het hoofdkwartier van Hecate, gezellige Wiccatempel vlakbij, hebben onze beide covens deze mooie Yule beklonken !
Hieronder volgen enkele impressies!
Op 22 december 2022 vierden we Yule
Een zachte, groene Yule… maar van de 16 ingeschrevenen waren er twee afwezig door ziekte en twee die er maar half waren. Voor de rest: een prachtig ritueel, bekroond met een fantastisch lekkere kaasplank achteraf. En of we genoten hebben…
Hieronder volgen enkele impressies!
IMBOLC
Op 2 februari 2019 vierden we Imbolc !
Typische kleuren voor Imbolc zijn: wit, lichtgeel en zachtroze.
De naam ‘Imbolc’ komt waarschijnlijk uit het Iers en betekent ‘in de buik’. ‘Oimelc’ refereert naar ooimelk en dat is logisch want nu komt de tijd aan van de eerste lammetjes die gezoogd worden. Dit vuurfestival markeert het wegjagen van de winter en het voorzichtige ontluiken van de lente. Een feest dus van licht en vruchtbaarheid in de bittere kou. Om te helpen het licht te lokken en de zon terug te brengen, worden er heel veel kaarsen aangestoken (candlemas). Het ritueel wordt opgedragen aan de White Goddess of Brigidh. Er worden poppetjes en kruizen gevlochten van overgebleven graanhalmen van de laatste oogst.
In de levenscyclus van de God en de Godin is dit het moment waarop de Godin zich klaarmaakt om als Maagd terug te keren en de God wordt gevoed door de verzorgende krachten van de aarde en zon, en met het langer worden van de dagen, voel je zijn kracht toenemen. Het is de sabbat van de reiniging (door het vuur).
Symbool: Een labyrint van kaarsjes.
Stenen op het altaar: turkoois, amethist, roze kwarts, bergkristal.
We vereren alle maagdelijke Godinnen, voornamelijk Brigidh, Aradia, Selene. Wat de Goden betreft: alle gevleugelde Goden en vurige Goden zoals Cupido, Eros, Februus.
Wierook voor Imbolc: mirre, kaneel, sandelhout, wierook, jasmijnbloemen en enkele druppels zoete wijn of sherry.
Een passend tekstje voor Imbolc:
Imbolc spant de kroon
van hoop, maar zet nog
even de Eikenkoning
op een ijzige troon,
houdt ons in de ban
van wit bevroren dagen
daglicht met elke stap
wat verder uitgedragen
De Aarde star en ingetogen
wind blaast tussen sneeuwklokjes,
verkleumde kauwen op zoek
naar overleven,… weggevlogen…
Op 1 februari 2020 vierden we Imbolc
Toen ik vanmorgen vroeg de hond buitenliet, hoorde ik een vogel zijn liedje fluiten… onmiskenbaar een lentedeuntje! Ik dacht: ‘mis jongen, we zitten nog in het putje van de winter, je bent het noorden kwijt!’. Maar die vogel had gevoeld wat ik nog niet helemaal besefte: er roert weer iets onder de aarde. De zon wint elke dag aan kracht en de witte Godin geniet van die aandacht. Ze maakt zich klaar voor haar entree in, wat voor ons nog een winterwereld is. Elke zonnestraal verdrijft het grijs en veroorzaakt een vonk die wakker kust.
Het prille begin… dat is Imbolc.
Hieronder volgen enkele impressies!
Op 1 februari 2022 vierden we Imbolc
Wanneer het eerste leven zich roert in de buik van Moeder Aarde en de eerste lammetjes geboren worden,
dan is het tijd om Imbolc te vieren.
We moesten het aantal deelnemers beperken, want we bevonden ons nog steeds in volle coronatijd.
Niettemin werd het een prachtig ritueel met een gezellig achteraf-feestje.
Hieronder volgen enkele impressies!
Op 1 februari 2024 vierden we Imbolc
Het feest voor de White Goddess werd voorgedragen door HPS Wevynne de Morrigan.
We waren met zijn twaalven. Het werd mooi en innig.
Met een pannenkoekenfestijn sloten we de avond af.
Enkele impressies.
OSTARA
Op 20 maart 2018 vierden we Ostara.
Typische kleuren voor Ostara zijn: rood, groen, geel, helderblauw, roze.
Met Ostara, het hoogtepunt van de Keltische lente (en het begin van onze lente), geven heksen elkaar rood geschilderde eieren die symbool staan voor nieuw leven. Rood is ook het kleur van het dierenriemteken Ram, waar we nu in binnen treden. De Germaanse Godin Eostra wordt vereerd; ze wordt afgebeeld als haas of als mooie jonge vrouw met hazen rond haar. De haas is een vruchtbaarheidssymbool. Het katholieke paasfeest (in het Engels Easter) is afgeleid van Ostara.
Ostara noemen we ook ‘de lente-equinox’. Het is een punt van evenwicht in de natuur want nu zijn dag en nacht even lang.
In het ritueel zal er gezaaid worden (in kleine potjes) en zullen de eerste lentebloemen zeker aanwezig zijn (narcissen, sleutelbloemen, tulpen, krokus, klaver, blauwe druifjes, bloesems)
Symbool: kleurige eieren, nieuwe maan.
Dieren: kleine kuikentjes, konijntjes, hazen, vlinders, roodborstje
Stenen op het altaar: aquamarijn, roze kwarts, maansteen, heldere kwartskristallen.
We vereren alle maagdelijke godinnen, alle liefdesgodinnen, alle maangodinnen. Wat de goden betreft, alle liefdesgoden, alle maangoden, alle goden van muziek en dans. Godin: vooral Eostra, maar ook Aphrodite, Ishtar, Isis
God: Adonis, Cernunnos, Pan, Osiris
Wierook voor Ostara: Arabische gom, sandelhout, nootmuskaat, rozenbloemblaadjes, sinaasappelolie, wierook.
Een passend tekstje voor Ostara:
In de maand van Ostara
schiet de levenskracht met
grote hazensprongen uit de grond.
Een frisse wind waait door de lente,
vol ongekende mogelijkheden en
jonge scheppingskracht.
Wees fleurig als de Godin van de dageraad!
Op 21 maart 2023 vierden we Ostara.
Onze hogepriesteres Wevynne de Morrigan voerde het ritueel uit. Ook de Hecate Coven was goed vertegenwoordigd. Fijn om de lente te vieren: dag en nacht nagenoeg even lang en de mooie felle kleuren van de natuur. Er bloeiden zelfs bloemen op onze taarten!
Enkele indrukken:
Op donderdag 21 maart 2024 vierden we Ostara.
Op donderdag 21 maart 2024 vierden we met 2 covens ‘Ostara’.
We benadrukten met een prachtig ritueel het evenwicht in de natuur en de opstijgende aarde-energie die nieuw leven
en bloei in zich draagt.
Met 15 personen vierden we uitbundig de lente en met een lekkere maaltijd om af te ronden.
Mooie herinneringen:
BELTANE
Op 30 april 2019 vierden we Beltane, ook wel Walpurgisnacht genoemd!
Typische kleuren voor Beltane zijn: rood, groen, wit, lichtblauw en roze.
De naam ‘Beltane’ komt uit het Gaelic (zowel Schots als Iers) en duidt de maand mei aan en het festival op de 1e dag van mei. Het is een vuurfestival, dat het leven en de vruchtbaarheid viert. Heel de natuur staat nu in het teken van vruchtbaarheid en dat kun je goed zien: de eerste jonge vogels zijn er, de kleine eendjes zwemmen rond en overal staan planten en bloemen in de knop of in volle bloei. De kleuren zijn op hun mooist. Het vee mag weer naar buiten… en vroeger werd het vee tussen vuren door naar de weiden geleid. Dit bracht vitaliteit en zou ziekten voorkomen.
Over de hele wereld worden vruchtbaarheid, seksualiteit en sensualiteit op verschillende manieren gevierd: huwelijken en handfastings, uitwisselen van geloftes, springen over vuren voor geluk en vitaliteit en natuurlijk het dansen rond de Meipaal.
In Germaanse en Noorse tradities staat de Meipaal voor de wereldboom Ygdrassil en er wordt in cirkelvorm eromheen gedanst. In Britse en Amerikaanse tradities wordt het meer bekeken als een fallussymbool. Bovenaan hangt dan een ring waar lange linten (rood en wit) aan bevestigd zijn. Dat verwijst duidelijk naar geslachtsgemeenschap. De rode linten staan voor de Godin en de witte voor de God. Die worden dan dansend ingevlochten rond de paal, wat de eenwording van de mannelijke en vrouwelijke energie symboliseert.
In de levenscyclus van de God en de Godin is Beltane het feest waarop de hofmakerij van de God eindelijk zijn vruchten afwerpt want de maagdelijke Godin neemt hem als haar man. Samen ontdekken zij de geheimen van het seksuele en sensuele en hun eenwording brengt leven.
Symbool: bloemen, bloemenkransen, meipaal, Greenman
Stenen op het altaar: bloedsteen, saffier, vuuropaal, karbonkel, oranje carneool, bergkristal.
Goden en godinnen: alle maagdelijke moedergodinnen, alle godinnen van zang en dans, alle godinnen van bloemen en planten, alle jachtgodinnen, alle vruchtbaarheidsgodinnen; zoals Aphrodite, Artemis, Blodewedd, Cybele, Diana, Floran Freya, Rhiannon, Skadi, Venus. Alle jachtgoden, alle vruchtbaarheidsgoden, alle liefdesgoden, alle jeugdige vadergoden zoals: Belanos, Cernunnos, Cupid/Eros, Faunus, Frey, Herne, de Grote Gehoornde God, Odin, Orion, Pan.
Wierook voor Beltane: Gelijke delen van rode roos, lavendel, anijs, basilicum, tijm, marjolijn, peterselie en venkel.
Een passend tekstje voor Beltane:
Een kracht ontplooit zich uit het licht
weer sluit zich de groene keten
wat zichtbaar wordt, onttrekt aan ’t zicht
metamorfoses en een ijdel weten,
Verkiest uw aardevolk devoot,
Rhiannon tot zijn Moeder Aarde,
terwijl ik het mezenkastje sloot
herdacht ik wie mij baarde…
Hieronder wat sfeerbeelden en gelukkig waren de weergoden ons gunstig gezind…
Op 1 mei 2022 vierden we Beltane, ook wel Walpurgisnacht genoemd!
Samen met de Hecate Coven vierden we het begin van de ‘Keltische Zomer’, het feest van de vruchtbaarheid. We deden de meiboomdans en slaagden er in om witte en rode linten dooreen te vlechten. Het leek chaotisch, maar uit al die vrolijkheid ontstond iets moois. Het etentje nadien: lekker, gezond, rondde alles af tot een onvergetelijke avond.
LITHA
Op 21 juni 2019 vierden we Litha, ook wel Midzomernacht genoemd!
Litha, midzomernacht, midzomer of natuurlijk: de Zomerzonnewende: de langste dag en de kortste nacht van het jaar!
Typische kleuren voor Litha zijn: geel/goud, groen, blauw, bruin.
Met Litha, de langste dag van het jaar en het hoogtepunt van de zomer vieren de heksen de rijkdom van het seizoen. Op dit moment gaat de God het heilig huwelijk aan met de Godin (=Hieros Gamos).
De zomerzonnewende is een vreugde – en zonnefeest met een bitterzoet nasmaakje. De God heeft namelijk zijn volle mannelijke kracht bereikt en keert zich nu naar de herfst van het leven toe. Hij verandert van jong volwassene naar oude wijze man (Sage). Vanaf deze periode beginnen de nachten weer langer te worden en de dagen korter.
Litha is de krachtigste dag voor de Zonnegod en om hem bij te staan en extra energie te geven om zo lang mogelijk van de zon te kunnen genieten, werden er grote vuren aangestoken. De vuren joegen ook het kwaad weg en ondersteunden de vruchtbaarheid in de natuur. De gewassen groeien volop en de eerste kruiden worden geoogst en gedroogd om te worden gebruikt in de winter. Er wordt gedanst rondom de nachtelijke vuren en soms wordt er zelfs doorheen gesprongen als een rite voor kracht en reiniging. De resten van deze vuren werden in de ochtend veelal verzameld door de boeren, zij strooiden dit weer uit op hun land of rondom de stallen, want men geloofde dat de resten magische krachten bezaten.
Symbolen: Vuur, de Zon, de eik/de hulst, Feeën, Zonnewiel van bloemen.
Stenen op het altaar: tijgeroog, lapis lazulli, diamant, jade en smaragd.
Bloemen – planten: zonnebloemen, weide – en veldbloemen, rozen, soorten grassen. De eikenboom en de hulst. Sint-Janskruid.
Specifieke Godinnen: alle zwangere godinnen, alle jonge Moedergodinnen en de meeste oorlogsgodinnen; zoals: Athena, Bona Dea, Dana, Eos, Freya, Hathor-Tiamet, Isis, Juno, Kali, Mabd/Maeve, Nut, Olwen, Sekhmet, Shekinah…
Specifieke Goden: alle Zonnegoden, de meeste oorlogsgoden, de meeste dondergoden; zoals: Apollo, Balder, Dagda, Helios, Hyperion, Gwydion, Lugh, Oak/Holly King, Prometheus, Ra, Sol/Helios, Thor, Zeus…
Wierook: sandelhout, alsem, kamille, rozenbloemblaadjes, enkele druppels jasmijnolie, enkele druppels lavendelolie.
Litha is uit praktisch oogpunt de klassieke tijd om magie te bedrijven of alle vormen van heling, liefdesmagie en bescherming.
Een passend tekstje voor Litha:
Hoe helder is Moeder Aarde bij
’t vroege ochtendgloren wanneer tussen zon en maan de eerste dauwdruppel wordt geboren…
Hoe stralend is de Aarde:
Ze kan ons hart bekoren,
als bij zomerzonnelicht,
malse weiden en golvend koren
in haar schoot worden herboren !
Hieronder enkele impressies…
Midzomernacht… het had pas geregend, een mals buitje, maar door de warme temperatuur steeg een mist van kleine druppels omhoog.
En daar in een waas van nevel staan twee mysterieuze figuren. Ze lijken omgeven te zijn door een zacht trillend aura. Wat onmiddellijk opvalt is dat de twee enorm goed op elkaar lijken. Beiden zijn groot en struis gebouwd en ze dragen de haren lang en wild. De ene is blond, de ander donker. Hun fiere houding verraadt het belang van hun ontmoeting maar schept ook een zekere spanning. De blonde is een lichte versie van de donkere, zowel in kledij als in voorkomen. Op zijn hoofd prijkt een kroon met eikenbladeren. Maar het zijn de ogen die de aandacht trekken: ze zijn uitgeblust en moe. Ze staren voor zich uit alsof alle levenslust gedoofd is. De donkere man – het lijkt wel zijn broer – draagt een kroon van hulstbladeren waarvan de stekeltjes hem totaal niet schijnen te deren. Zijn diepgroene mantel valt in zware plooien rond zijn statige gestalte. Strijdlustig priemen zijn grijze ogen in die van zijn metgezel.
Ze staan doodstil tussen hoge varens en laag struikgewas. De natuur houdt haar adem in…
Op het moment dat ze mekaar aanvliegen, weerklinkt een felle donderslag, gevolgd door een verblindende bliksemflits. In de clash die daarop volgt, ritselt het struikgewas. Vogels vliegen verschrikt op. Een wirwar van groene tinten vloeit door elkaar en resulteert in één enkele forse figuur. Zijn kroon van hulstentakken schittert triomfantelijk in het tanende licht van de nacht. Zijn houding draagt de kracht van overwinning. Hij steunt op een lange houten staf met bovenop een schitterend bergkristal. Opvallend is zijn soepele groene mantel die licht schijnt uit te stralen.
Dan draait hij zich om. Wijsheid en rijpheid tekenen zijn voorname trekken. ‘Ik regeer de volgende helft van het jaar’, zegt hij, ‘Dat is de afspraak tussen de Eikenkoning en mezelf, de Hulstkoning. Ik neem het licht stapsgewijs met me mee, in de plooien van mijn mantel. Naarmate de dagen voorbij gaan, wordt het steeds donkerder. Ik ben de duistere koning, maar ik breng ook rust en stilte. Zonder mij kan de wereld niet verder: ik breng de oogst en de vruchtbaarheid in de zaadjes voor volgend jaar. De Grote Godin houdt van ons beiden evenveel.’ Met een brede glimlach lost hij op in de mistige nacht. En het werd zomer…
LAMMAS
Op 1 of 2 augustus vieren we Lughnasadh – Lammas
Dit feest wordt ook het eerste ‘Oogstfeest’ genoemd. Loaf Mass of Brood-Oogst, zijn ook toepasselijke namen.
Lughnasadh kan worden teruggebracht naar de Ierse benaming voor de maand augustus.
Typische kleuren voor Lughnasadh zijn: goud, geel, groen, oranje.
Lughnasadh is een vuurfeest ter ere van de Zonnegod Lugh, die een rituele dood en wedergeboorte ondergaat. Strikt gezien is dit het begin van de Keltische herfst. De eerste gewassen zijn rijp en worden geoogst. Er wordt voor het ritueel een speciaal brood gebakken, vaak in de vorm van een fallus. De God offert zichzelf opdat de natuur opnieuw zou kunnen geboren worden. Het snijden van dit brood en het maaien van het rijpe koren is een metafoor voor de dood van de God. Het maken van graanpoppetjes is een traditie die hoort bij deze tijd.
Dit vuurfeest laat de opoffering zien van de Zonnegod: hij stopt zijn kracht in het graan, dat geofferd wordt tijdens de oogst. De oogst van het eerste graan wordt gebruikt om het eerste brood van het seizoen te maken. Graankorrels worden door het zaaigoed van het nieuwe jaar gemengd, zodat ook die oogst rijk zal zijn. De laatste graanschoven worden hiervoor bewaard, want er zit kracht in die bewaard moet blijven voor volgende oogsten. Dit weerspiegelt de wedergeboorte van de God. Door onze dankbaarheid te tonen voor dit cadeau, eren we de god en de Godin.
In de levenscyclus van de Godin en de God is dit het moment waarop de God de aarde binnengaat, zijn kracht voortlevend in het graan.
Symbolen: graankorrels, brood, volle maan, korenaren, oogstpoppetjes.
Stenen op het altaar: gele diamant, citrien, zonnesteen.
Bloemen – planten: graan, rijst, ginseng, alle soorten zonnebloemen.
Specifieke Godinnen: alle moedergodinnen en oogstgodinnen, zoals: Ceres, Demeter, Freya, Habondia, Ishtar, Marcia, Morgay, Persephone, Tuaret
Specifieke Goden: alle vadergoden, alle oogstgoden zoals: Bes, Bran, Liber, Llew, Lugh, Neper, Odin
Wierook: wierook, hoppe, appelbloesem, bladeren van de braambesstruik.
Een passend tekstje voor Lughnasadh:
Laat ons nu het mysterie van
Lammas vieren, het seizoen
van de Zomerkoningin en Offerkoning
Wat we het meest liefhebben, moeten
we teruggeven, opdat de levensdans
steeds door mag gaan.
Uit de dood komt nieuw leven voort
en wedergeboorte; van vreugde naar
verdriet en smart, en weer naar
vrolijkheid…
In 2019 zullen we Lughnasadh niet vieren. Hieronder enkele (kleine) foto’s uit vorige Lammas-evenementen!
MABON
Op 21 of 22 september vieren we Mabon
Op Mabon of de Herfstequinox vieren we het tweede oogstfeest. Er is evenwicht in de natuur want dag en nacht zijn even lang. Tot nu toe waren de uren daglicht nog steeds meer in aantal dan het aantal uren van de nacht, maar nu worden de rollen omgedraaid.
Kleuren voor Mabon zijn: bruin, oranje (roest,), violet/paars, diepgoud (oker), donkerrood
Dit is een tijd van oogsten wat je hebt gezaaid, bedanken voor de rijkdom die Moeder Aarde je heeft gegeven. We kijken terug niet alleen naar het afgelopen jaar, maar naar het hele leven en het afmaken van oude projecten. Dit betekent ook: het starten met nieuwe plannen maken voor de toekomst. Dit seizoensfeest markeert het afscheid nemen van wat beëindigd is en dankbaarheid voor wat de zomer ons heeft gebracht. De oogst is compleet en mens en dier kunnen worden gevoed met dat wat opzij kan worden gezet tot de winter zijn intrede doet.
In het ritueel danken we en vragen bescherming voor het strenge deel van het jaar dat nu komt.
In de levenscyclus van Godin en God, heeft de God zich definitief afgekeerd en is nu al dichtbij de Onderwereld. Hij geeft zijn geest aan wingerds, fruit en mede; whisky en wijn staan symbool voor zijn bloed. De Godin is nu alleen en zwanger van de God.
Symbolen: druiven, wijn, appels, noten, kastanjes, gedroogde bladeren.
Stenen op het altaar: amethist en okergele edelstenen.
Bloemen en planten: Hop, tabak, hazelaar, ceder, asters, late rozen, chrysanten.
Specifieke godinnen: alle fruit – en groentengodinnen, alle bessengodinnen zoals Anapurna, Epona, Harmonica, Lilitu, Modron, Morgan, de Muzen, Pamona, Sin, Snake Woman, Sophia.
Specifieke goden: alle wijngoden, alle oogstgoden (niet van graan), alle fruitgoden zoals Dionysus, Bacchus, Hermes, de Grote Gehoornde God, Mabon, Orcus, Thoth.
Wierook: Sandelhout, Cipres, Jeneverbes, pijnboom, eikenbladeren.
Een passend tekstje voor Mabon:
Gezeten op uw troon,
zijt gij rechter
van goden en mensen,
De gehoornde leider van
de legioenen van Lucht.
Zoals gij verborgen,
buiten de Cirkel staat.
Zo leeft u in het
zaad van gemaaid koren,
het vlees van de braam,
verborgen in de Aarde,
het schitterende zaad der sterren.
In U is het leven,
en het leven is het
licht der mensen,
dat wat nooit werd geboren,
en nooit zal sterven.
de Wijzen treuren niet,
maar verheugen zich.
In 2019 zullen we Mabon niet vieren. Hier volgen enkele (kleine) impressies over vorige herfstequinox-feesten:
Op 20 september 2020 vierden we Mabon
Op 20-9-2020 vierden we Mabon in onze heksentempel te Ieper. Het ritueel was op maat gemaakt van de coronamaatregelen en ook aan tafel zaten we wat verder uiteen. Maar dat heeft op geen enkel moment de stemming gedrukt…integendeel!
Hieronder volgen enkele impressies.
Op dinsdagavond 20-9-2022 vierden we samen met de Hecate Coven, Mabon. Een mooie groep van 15 mensen ! Bovendien waren de weergoden ons goed gezind: een prachtige nazomer voor ons ritueel buiten.
Evenwicht in de natuur… evenwicht binnen in ons…
